Uitrusten in de échte hammam

1
1257

Door: Puck van Beurden | Even nergens aan denken, bijpraten met vriendinnen of al het vuil van je lichaam laten schrobben. In Nederland is het wellnesscenter populair, in Turkije gaan vrouwen naar de traditionele hammam.

In Ulus, het oude stadcentrum van Ankara, ligt Karacabey Hamami. Deze hammam werd in 1444 gebouwd en is nog steeds in gebruik. Van buiten ziet het er niet bijzonder uit, het witte gebouw met donkere houten balken doet eerder denken aan een Duits vakantiehuis dan een hammam. Maar wie de drukke, stinkende straat achter zich laat en de hammam binnengaat, ziet gelijk de oudheid van het gebouw terug.

Zoals het hoort in een traditionele hammam, zijn de ruimtes voor mannen en vrouwen gescheiden. Terwijl ik mijn gids van vandaag het gebouw in volg, springt er een man op en jaagt ons met een paar korte Turkse woorden weg. De vrouweningang zit verborgen aan de andere kant van het gebouw.

Via een lage deur komen we de hammam binnen. Het is er lekker warm, vergeleken met de koude wind van buiten en er lopen een paar vrouwen in een enkel een zwarte onderbroek en bh (het uniform van de werkneemsters van de hammam) rond met emmers water. Bij de kassa betaal ik omgerekend 12 euro om me in de wasruimte te mogen wassen en me te laten schrobben door een van de vrouwen.

fotohammam6

,,Deze hammam werd in 1444 gebouwd in nagedachtenis van commandant Karacabey, die onder Sultan Murat de tweede werkte”, vertelt de vrouw achter de kassa. ,,Twintig jaar geleden is het gebouw voor een deel verbouwd, maar de originele architectuur is behouden.”

De omkleedruimtes zijn ruim en de hal hoog. Er hangen handdoeken te drogen en midden in de ruimte is een fontein. Op enorme plastic slippers sloffen een paar vrouwen al pratend naar een lage deur. Achter de deur is het heet. De grote ruimte staat vol met stoom en midden in de kamer is een hoog plateau waarop een aantal vrouwen een massage krijgen. We worden een kleinere kamer ingestuurd, waar we kunnen zitten en ons met bakjes water kunnen wassen. Veel vrouwen zitten er te kletsen of liggen er met hun ogen dicht.

Na twintig minuten komt een vrouw in zwarte onderbroek en bikini me halen. Met wat armgebaren legt ze me uit dat ik op mijn buik op de stenen verhoging moet gaan liggen en zodra ik lig begint ze met een washandje het vuil van mijn lijf te schrobben. Terwijl ze schrobt, lacht ze regelmatig, mompelt ze Turkse woordjes en een paar keer zegt ze ‘wauw’. Pas als ik me om mag draaien snap ik waarom; na een week in Ankara ben ik waarschijnlijk de vuilste mens op aarde. Terwijl ik verbaasd aan mijn zachte benen voel, schrobt de vrouw op weinig zachtaardige manier mijn armen en nek. Als ze uiteindelijk ophoudt me te pijnigen, ben ik zachter dan ooit en duwt ze me in de richting van een douche. Terwijl ik het vuil van me af was, zie ik haar met collega’s lachen en ik hou me maar voor dat het niet over mij gaat.

Een half uurtje later sta ik weer buiten, mijn huid rood als een tomaat, maar zachter dan ooit en een ervaring rijker. De hammam wordt in Nederland geassocieerd met luxe en relaxen, maar voor een echte authentieke hammamervaring moet je toch naar het land waar dit soort badhuis vandaan komt.

1 REACTIE

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in
Captcha verification failed!
Captcha gebruikersscore mislukt. Gelieve ons te contacteren!