Interview met Gee: een eigen duikschool in Side

37
1348
Interview met Gee: een eigen duikschool in Side
Interview met Gee: een eigen duikschool in Side

Gee woont sinds 2009 in Turkije. Ze leerde daar tijdens een vakantie haar man kennen en besloot dat ze niet meer terug naar Nederland wilde. Ze is daar in Side in een duikcentrum gaan werken. Inmiddels hebben ze daar hun droom waargemaakt door een eigen duikschool te openen. Verder geniet Gee van de cultuur en de meetings met de Nederlandse meiden. Wereldwijzer vroeg haar alles over haar emigratie.

1. In welk land woon je op dit moment en sinds wanneer?
Ik woon in de mooie plaats Side, Turkije. Side is erg geliefd bij toeristen en ligt aan de Turkse zuidkust tussen Alanya en Antalya. In oktober 2009 ben ik hiernaar toe geëmigreerd.

2. Met wie woon je daar?
Ik woon hier samen met mijn man.

3. Wat is de reden geweest om naar Turkije te verhuizen?
Toen ik voor het eerst voeten op Turkse bodem zette, was ik meteen om. Turkije is in veel opzichten een geweldig land! Je wordt echt ondergedompeld in een rijke cultuur. Ik was er op vakantie en leerde tijdens deze vakantie mijn man, wie duikinstructeur is, kennen. Natuurlijk moest ik ook weer naar huis, maar het liet me niet los. Ik kreeg het aanbod om op het duikcentrum te gaan werken waar mijn man op dat moment werkte en dit heb ik met beide handen aangenomen omdat ik ook wilde weten of hij en ik een kans van slagen hadden. Het klikte zo goed dat hij het verschrikkelijk vond dat ik weer naar Nederland moest, en ik wist ook dat een lange afstandrelatie voor mij niet zou werken. Totaal mijn hart volgend heb ik toen besloten dat ik eigenlijk ook niet terugwilde!

4. Welke voorbereidingen heb je moeten treffen en welke formaliteiten heb je moeten regelen voordat je er ging wonen?
Als ik geen haast had, zou ik er een jaar o.i.d. voor uitgetrokken hebben om de emigratie te regelen. Maar ik voelde me na terugkomst zo misplaatst en ellendig in Nederland dat ik mijn emigratie in drie maanden tijd heb geregeld. Ik had echt het gevoel dat ik mijn draai niet meer zou kunnen vinden in Nederland. Eerst heb ik een to-do lijst gemaakt en ben begonnen met het opzeggen van mijn huur, ontslag nemen en abonnementen stopzetten. Dat leek met het meest logische. Dat brengt het balletje wel aan het rollen. Verder was het een hele klus om uit te zoeken wat ik mee wilde nemen! Je verzamelt behoorlijk veel in een leven en ik wilde niet al te veel meenemen. Gezien de kosten die het vervoeren met zich meebrengt. Dus heb ik besloten mijn kleding per pakkettenpost te sturen en de overige persoonlijke bezittingen in mijn koffer mee te nemen. Uiteindelijk heb ik alsnog 80 KG verstuurd met de post. Dat lijkt veel, maar je zit snel op dat gewicht!

Poolstand
Poolstand

5. Hoe bevalt het leven daar?
Ik ben heel blij dat ik de beslissing genomen heb. Het leven is gewoon in geen enkel opzicht te vergelijken met Nederland. Het bevalt me heel goed, maar dat zegt niet dat ik geen moeilijke momenten ken. Ik heb heel wat momenten van eenzaamheid gekend en weet dat die ook nog wel vaker zullen komen. Stress heb je ook zeker wel maar toch ervaar ik het anders dan in Nederland. Het leven is meer relaxt. Het is toch meer go with the flow.

Side Sunset
Side Sunset

6. Wat is je leukste ervaring tot nu toe?
Ik heb veel mooie ervaringen en kan er dus niet maar ééntje noemen! Mijn hoogtepunten waren het leren van een nieuwe cultuur en trouwen. Ik ben wel een cultuurslurper. Ook kregen we de kans om onze droom –het hebben van een eigen duikschool- te verwezenlijken. Daarnaast geniet ik van de meetings met de Nederlandse meiden!

7. En wat is de minst leuke ervaring?
Wat mij echt heel veel verdriet heeft gedaan is de keer dat er bij ons ingebroken is. We woonde op de derde verdieping. De dieven hebben ‘gewoon even’ het slot uit onze deur geslagen! Ze hebben mijn laptop meegenomen, al deed me dat op zich niet zoveel. Die is wel vervangbaar. Het feit dat ze alles overhoop gehaald hebben, en aan al onze spullen -tot aan mijn ondergoed aan toe- gezeten hebben, heeft mij echt slapeloze nachten bezorgd. Daarnaast hebben ze mijn sieraden, welke alleen enorm veel emotionele waarde hebben, meegenomen. Zoals mijn geboorte armbandje met mijn naam er in. Zoiets is onvervangbaar! Je voelt je echt aangerand en machteloos op zo’n moment en de angst dat ze terug komen heeft bij mij er nog lang in gezeten. Mijn man was ondertussen als de dood dat mij iets zou overkomen en wilde absoluut niet dat ik in de avond nog alleen naar buiten ging of dat ik de deur open deed als ik alleen thuis was!

Apollotempel en haven
Apollotempel en haven

Op 15 februari 2010 ben ik voor de wet getrouwd met mijn man. Daar waren mijn moeder, zus en nichtje bij, wat natuurlijk geweldig was. We hielden alles, ook onze kleding, simpel omdat we het echte feest pas ná het seizoen wilde vieren. Op 31 oktober 2010. Ik heb een week lang gehuild om het feit dat niemand van mijn vrienden en familie in Nederland op dit feest aanwezig kon zijn. Dat ze me niet in het echt in mijn trouwjurk hebben gezien en dat ik de vreugde die deze dag brengt, niet met hen heb kunnen delen. Natuurlijk kan ik alles op foto en film laten zien maar dat is toch anders dan het zelf ervaren. Ik was omringd met veel liefdevolle mensen en heb ook echt genoten, maar heb me tegelijkertijd nog nooit zo eenzaam gevoeld!

The dutches meeting
The dutches meeting

8. Zijn er grote (cultuur)verschillen tussen Nederland en Turkije?
Ja, verschillen zijn er wel maar ik kan er wel goed mee omgaan. In het begin was ik erg bang dat ik mijzelf teveel aan zou moeten passen en ging dus eigenlijk veel te fel overal tegen in. De cultuur kende ik toen ook nog niet zo goed. Aanpassing was van beide kanten wel nodig maar gelukkig weten we de middenweg te vinden. Dat is niet alleen noodzakelijk in een relatie, maar ook als je samen een duikschool runt. Ik ben er nu alleen zo aan gewend dat ik ook niet 1,2,3 op kan noemen wat die verschillen dan precies zijn. Ik merk wel dat mijn man mij af en toe als een diamant behandeld. Heel beschermend. Dat hij bijvoorbeeld liever niet heeft dat ik alleen de straat op ga in de avond, al is het maar voor een paar boodschappen. Intiem zijn in het openbaar, zoals elkaar een kus geven, is ook not done en ik merk wel dat Turkse mannen soms moeite hebben met mijn Nederlandse nuchter- en directheid. Dat zijn ze niet zo gewend. Of wanneer ik iets wil doen wat normaal gesproken als mannentaak gezien wordt. Zoals het schuren van de boot en die opnieuw lakken, of het tillen van zwaar materiaal. Dan staan ze wel even te kijken!

9. Zijn er dingen die je uit Nederland mist?
Nou, als ik eerlijk ben, mis ik niet zo heel veel. Natuurlijk mis ik wel altijd mijn vrienden en familie en een aantal etenswaren die ze in Turkije niet hebben. Zoals pindakaas, hagelslag en stroopwafels. Maar verder heb ik het eigenlijk prima naar mijn zin. Misschien mis ik het niet omdat ik weet dat ik altijd weer even naar Nederland kan komen als ik dat zou willen!

Nederland zit potdicht met regels, en in Turkije juist weer niet. Ik mis in Nederland dat stukje vrijheid dat je in Turkije hebt maar ik mis in Turkije ook dat extra stukje zekerheid die je in Nederland hebt. In Nederland wordt alles bijvoorbeeld in een contract vast gelegd. In Turkije ervaar ik dat zo’n zelfde contract toch minder waard is en er buiten die regeltjes gehandeld kan worden als je de juiste mensen kent.

10. Is het makkelijk om daar werk te vinden?
Dat ligt aan de sector waar je in wil werken. Je hoort vaak dat het moeilijk is om werk te vinden maar daar ben ik het niet geheel mee eens. Als je zelf op zoek gaat naar werk hier in Turkije is dat in het toerisme wel makkelijk te vinden. Je zit alleen met het probleem dat je als buitenlandse officieel geen werk mag doen wat door een Turkse burger gedaan kan worden. Die regel is er wegens de grote werkeloosheid in het land. Werk ìs er wel, maar een werkvisum wordt meestal niet gegeven. Als je bereid bent het illegaal te doen kan dat makkelijk, maar dan riskeer je opgepakt te worden en het land uitgezet te worden voor 5 jaar. Als je in Turkije wil werken raad ik je aan om via een Nederlandse werkgever te zoeken die alle formaliteiten voor je kan regelen.

In de winter is het overigens een heel ander verhaal. In Side is er dan vrijwel niets te doen. De mensen trekken naar de grote steden, terug naar familie of hun studie. Mijn man kan onmogelijk werk vinden in de winterse periode dus ik ben erg dankbaar voor het feit dat ik in de winter voor drie maanden naar Nederland heb kunnen komen om weer bij mijn oude werkgever aan de slag te gaan. Natuurlijk missen we elkaar, maar het wederzien is dan ook wel weer heel erg leuk!

11. Denk je in de toekomst nog naar een ander land te verhuizen?
Ik heb die intentie niet maar sluit niets uit. Mijn man en ik hebben de wens om over een aantal jaren als we genoeg geld gespaard hebben, een zeilboot te kopen en naar duikspots overal ter wereld te varen, zodat we daar onze passie kunnen combineren met werk. Onze boot zal dan ons huis zijn en we zullen veel landen aandoen. Maar vooralsnog blijft dat bij dromen 😀

12. Waar moeten mensen rekening mee houden als ze ook naar Turkije willen verhuizen?
Ik denk dat daar al veel over geschreven is. Geld sparen en het feit dat je mogelijk niet kan werken weet iedereen inmiddels wel. Ikzelf zou je willen waarschuwen voor het gevaar dat eenzaamheid heet omdat ik dat zelf meegemaakt heb. Misschien sta je er niet bij stil, maar het is echt aan te raden om Nederlandse contacten op te doen voor je gaat verhuizen. Dat je een aantal mensen hebt waar je op terug kan vallen wanneer je dat nodig hebt. Moeilijk is dat niet, mogelijk wonen er in Turkije meer Nederlanders dan je denkt!

37 REACTIES

  1. heel erg leuk dit,om telezen hoe jij je in Side hebt ontplooit!erg leuk dat je een duikschool met je man hebt daar.maar ook het andere allemaal heel erg duidelijk.soms denk ik ook wel eens nederland met al zijn regeltjes er komen steeds meer en nieuwe regeltjes bij 🙁 daar zit niemand op te wachten.mijn hart ligt nu op dit moment ook in turkije (marmaris).kortom mijn 2de thuis :turk:

  2. Leuk wat meer te weten over wonen in Turkije. ben me al een paar jaar aan het orienteren, maar de grote stap is er nog niet. Nog een aantal zaken die ik in Nederland af moet handelen. Kunje iets meer zeggen over je eenzaamheid ? Je was in ieder geval met je man daar toch? Ik vind de turkse mensen heel gastvrij maar er echt tussen komen is moeilijk. Is dat een van de oorzaken ??
    Ik zou dit graag horen
    hartelijke groet en veel succes. Ik ben de zomers vaak in Antalya. Ik denk dat het een leuk plan is een kijkje in Side bij de duikschool te nemen. Veel suc6 met alles

  3. Leuk om te lezen dat het allemaal zo goed gelukt is! Spreek je inmiddels de Turkse taal? Dat is hét middel om contacten te leggen met turkse mensen om je heen vlgs mij.
    Ik heb ook een Turkse partner. Kom al jaren en jaren in Turkije.In Turkije zijn nog allerlei dromen waar te maken waar je in Nederland door de regels niet eens meer aan begint.
    Veel geluk verder!

  4. Hoi Madelain, Ja ik ben hier met mijn man. De mensen zijn ook heel gastvrij en daar ligt het ook niet aan. Maar wij Nederlanders zijn het gewend om rekening te houden met mensen die onze taal niet kennen. Vraag een Nederlander wat in het Engels en je krijgt zonder twijfel een antwoord in Engels terug. In Amsterdam hoor je in het OV zelfs naast het NL ook in het ENG wat de volgende halte is.

    Maar in Turkije is dat absoluut anders. Ga er niet van uit dat mensen hier Engels kunnen. Zelfs de jongere generatie kan het niet altijd of niet goed. En dat maakt het lastig. Daarnaast vinden de meesten het erg moeilijk om dingen te vertalen van TR naar ENG en, wat ook meespeelt is dat de Turken van huisuit niet meekrijgen op deze manier rekening te houden met buitenlanders. Wij vinden het misschien bizar, maar hier in TR is het normaal wanneer ze je in stilzwijgen laten zitten en niets of nauwlijks wat aan je uitleggen.

    En die eenzaamheid die je dan voelt, is één van de ergste soort. Het doet je zeer tot in iedere vezel, wanneer je in een groepje zit, waarbij iedereen met elkaar lacht en verhalen uitwisselt, en jij niet mee kan genieten van dit plezier. Er als enige bij zit die het niet begrijpt. En als de mensen het dan ook nog eens niet met je kunnen delen door de taalbarriere. Ze zijn wat dat betreft nuchter. Jij wil in TR wonen? Dan ben jij degene die de taal moet leren!

    Hoe dan ook, de redenen zijn verschillend en hoe iemand er mee omgaat ook. Natuurlijk gaat het niet altijd zo, maar de momenten dat je het wel ervaart zijn vervelend genoeg. (En daarnaast ervaar je in het begin sws wel eenzaamheid als je nog geen vrienden gemaakt hebt met buurtgenoten!)

    Groetjes, Gee en wie weet tot ziens 🙂

  5. Hoi Zwaluw,

    De Turkse taal begin ik beetje bij beetje onder de knie te krijgen 🙂 Ik ga inmiddels ook echt naar school drie keer per week, om de taal te leren. Ook erg gezellig!!

    En dat zijn mooie woorden. In Turkije heb je nog mogelijkheden wanneer je deze in NL niet meer hebt 🙂

  6. Lieverd had het natuurlijk al eerder gelezen! Ben blij dat je in de buurt woont, want zonder onder andere jou, had ik me hier niet zo fijn gevoeld op het moment!
    En ja..die eenzaamheid, helaas bekend.. Rekening houden met is blijkbaar een vak op zich 😉

  7. Leuk eens een keer te horen dat ondanks de moeilijkheden die het land en de cultuur met zich meebrengt er een vrouw is die doorzet!
    Ondanks de vooroordelen boten schuurt en zware dingen tilt.
    Mijn ervaring is, zolang je dit samen blijft doen , behoudt je je respect, werk je ook volledig mee als je personeel hebt, raak je dit kwijt, zo maar een tip.
    Succes en hopelijk kunnen jullie je droom nog eens verwezelijken! Dat is hier nog realiseerbaar, in Nederland zo goed als niet meer vind ik.
    Ken je trouwens Amanda? Die heeft samen met man een Gület, duikt wel niet, doen Blue Tours in de buurt van Bodrum. Doet dit al jaren.

  8. Vind het erg leuk verhalen te lezen van nederlandse meiden die (voornamelijk door de liefde) naar turkije zijn verhuisd en hoe het ze vergaat daar.
    Ik woon zelf inmiddels al 7 jaar in Spanje (waarvan 4 met turkse vriend) en ben der helemaal klaar mee. Hij denkt dat het voor mij niet te doen zal zijn in TR, maar als ik lees dat jullie het allemaal zo naar je zin hebben, krijg ik alleen maar meer de neiging, m’n boel te pakken en het avontuur aan te gaan. De tijd zal het leren! :turk:

  9. @Samimi: Ja af en toe moet je een sprong in het diepe durven te maken toch, als je het niet probeert, dan weet je nooit of je het leuk zal vinden daar. Succes met het maken van een keuze!

  10. @Ihlamur, ik zie ook niet in waarom ik dat allemaal niet zou doen. Vind het meer irritant als mensen mij als breekbaar porselein behandelen 🙂 Laat mij ook maar gewoon lekker klussen. Dan ben ik aan het einde van de dag tenminste voldaan moe 🙂 Nee, ik ken geen Amanda! Maar leuk om te weten dat er meerdere mensen zijn die een bedrijfje hebben hier.

    @samimi,Dat is wel een aparte combinatie. Met je Turkse liefde in Spanje wonen! En ben het met Freija eens hoor. Dan liever proberen en weten dan in onzekerheid leven!!

  11. Bij de BIM supermarkten hebben ze tegenwoordig stroopwafels vast in het assortiment! Al zijn ze hier binnen een paar dagen wel uitverkocht haha! Leuk interview!

  12. hallo ,hoe gaat het met je duikschool.
    we vertrekken 26-7-2011 naar belek
    ik wil nog een paar duiken maken .weet je waar en met welken dive centra

    grtjes andre

  13. Hoi Andre, op dit moment hebben we wel de spullen maar geen locatie. Volgend seizoen gaan we weer op zoek naar een geschikte plek. In Belek heb ik persoonlijk geen ervaring met duikscholen dus kan je hier geen advies in geven. Ga je richting Side, dan raad ik je aan te gaan duiken bij Side Silence Divingcenter in Çolaklı. Dat zijn zeer goede vrienden van ons. Groetjes, Gee

  14. Hallo wat een mooi verhaal.
    Je hartvolgen is altijd mooi.
    Ik ga het ook doen .
    Januari woon ik in Antalya [kundu]
    We openen in april onze B&B.
    Ik wil wel mn meubels mee nemen en hoe of wat is een heel verhaal niemand kan je echt vertellen wat ik bij de grens kan verwachten .
    maar ik kan je dit vertellen ik tel de dagen dat ik hier kan vertrekken.
    Volgende maand komt Halil een weekje hier heen .Gezellig dan kan ik hem laten zien hoe het allemaal hier echt werkt want ze denken echt dat het hier een paradijs is . Nou mochten er tips zijn die mij kunnen helpen dan hou ik me aanbevolen .

    groetjes silvana

  15. :turk: vind het mooie heb daar ook gewoont met mijn turkse man maar dan in marmaris en konya we zijn spijtig genoeg naar belgie moeten gaan wegens mijn operatie maar zo gauw we kunnen vertrekken we weer ik hou van turkey en van mijn familie ik heb in belgie echt niemand meer dus waarom dan hier blijven terwijl mijn familie van man daar zitten te w8 ze missen ons ben 10 jaar getrouwd en 14 samen met trouw erbij grtjs :turk:

  16. Hallo!

    Wat leuk om te lezen hoe jij je plek hebt gevonden in Turkye samen met je man en de duikschool!

    Ik woon sinds december 2012 ook in Turkye! In de winter in Eskisehir en in de zomer in Alanya.

    Wat je schrijft over eenzaamheid, dat ervaar ik ook. Ik ben zo ontzettend blij dat ik eindelijk bij mijn man ben, maar tegelijkertijd mis ik mijn familie en de dingen die ik opgebouwd heb in Nederland ook heel erg. Ik ben hier pas 2 maanden, maar voel die eenzaamheid nu al af en toe.

    Wij hebben een bijouterie in Alanya, en tegelijkertijd werkt mijn man in een excursie bureau. Ik zou zelf ook heel graag willen werken, maar dat kan dus niet. En ik weet niet zo goed of het mogelijk is om werk via Nederland te zoeken, omdat ik uitgeschreven ben uit mijn gemeente. Weet jij hier misschien meer over?

    Ik hoop dat je me wat informatie kunt geven 🙂 Het eerste jaar dat ik hier ben ga ik waarschijnlijk nog niet werken, maar voor 2013 zou ik het toch wel leuk vinden!

    Groetjes Melanie

  17. Gossie Gee, wat een prachtige foto van een prachtige bruid en een mooie man als bruidegom! :twosome:
    Lees nu pas je verhaal en vind het erg jammer dat je je soms eenzaam voelt.
    Gelukkig heb je dan wel je Nederlandse dames waar je regelmatig contact mee hebt.
    Waarom ga je niet op zoek naar een leuke locatie bij Çesme/Dalyan? Zit je lekker dicht in de buurt van ons. Tegen de tijd dat ik er definitief ga wonen, zullen we wel eens een ontmoeting/kennismaking arrangeren. Lijkt me erg leuk. Veel succes en geniet van elkaar!
    Dag mooi meisje.
    Dikke knufff
    Snow®

  18. Dank jullie.
    @ Melanie, je kan gewoon via Nederland werken, ook als je uitgeschreven bent. Zodra je gaat werken via een Nederlandse werkgever ben je gewoon weer belastingplichtig en zal alles als vanouds gaan. Dat is dus geen probleem. Ze moeten mogelijk wel een adres hebben waarop je bij hen in het systeem ingeschreven kan worden maar dat kan net zo goed het adres van je ouders oid zijn. Als je maar een postadres op kan geven. Hier hoef je niet op ingeschreven te staan.

    Verder raad ik je aan om even op mijn website te kijken (te vinden in mijn profiel hier)

    @ Snow dank je wel 🙂 Die eenzaamheid is al minder aan het worden hoor gezien ik hier nu natuurlijk gewoon een eigen leven opgebouwd heb met mijn eigen vrienden en kennissenkring. Dat is overigens ook de reden dat ik niet wil verhuizen naar een andere locatie in Turkije. Ben hier nu gesetteld, en zou anders weer een heel nieuw bestaan op moeten bouwen als ik bijvoorbeeld richting Izmir zou gaan.

  19. Ja, tuurlijk, dat begrijp ik ook helemaal.
    Het is ook de bedoeling om je een hart onder de riem te steken.
    Maar ik besef dat, als je iemand het beste toewens, het niet altijd te realiseren is.
    Morgen gaan we ook weer. Ik heb er zin in, even totale rust inlassen. :zonnen:
    Warme groet
    Snow® :cheer:

  20. Voor de geïnteresseerden: We staan dit jaar bij Club Voyage, Sorgun / Asteria Hotel, Sorgun (dit is nabij Side) en over ongeveer twee weken gaan we open!

  21. hallo wat leuk om je verhaal te lezen,mijn vraag is waar jullie duikschool is in side, wij gaan namelijk over drie weken naar side star beach.
    hebben jullie ook een website?
    groetjes netty

  22. Ha Gee,
    Wat ongelooflijk leuk om zo uitgebreid mee te mogen genieten van jouw verhaal.
    Als het goed is, kom ik in Mei weer die kant op. Wie weet lukt het nu elkaar te treffen….. one way or the other…. we gaan elkaar vast en zeker een keer zien. In de tussentijd heel veel succes met alles wat je doet en veel geluk voor jou en je man.
    Lieve groet, Lisa

  23. Hoi Lisa, dank je wel! Leuk om weer van je te horen. Ja, we gaan elkaar een keer treffen. Dat gaat helemaal goed komen 🙂 Dank je wel!

    ——————————–

    Het seizoen is van start! Wil je een nieuwe wereld ontdekken? Duiken met de majestueuze Caretta Caretta? Vissen voeren alsof je in een aquarium zit? Kom dan gezellig eens langs bij Turkuaz Side duikcentrum!

    We zijn vanaf heden geopend, 7 dagen per week!

    Of je barst van de ervaring, of nog nooit gedoken hebt, dat maakt niet uit. Iedereen is welkom!

    Neem een kijkje op http://www.turkuaz-side.com of op http://www.facebook.com/Turkuaz.Side

    Neem bij vragen alsjeblieft contact met ons op via info@turkuaz-side.com of via een (privé) bericht op Facebook.

    Wie weet tot ziens! 🙂

  24. hallo gee leuk dat het zo goed gaat met jullie in side.
    we gaan elk jaar,voorjaar en kerst naar side.
    wij denken er over om ook in side te gaag leven en werken.ik ben schilder van beroep (is er wel werk voor een schilder).en bij wie moet ik zijn voor meer info.mischien dat jullie ons kunnen helpen .of weten jullie misschien die ons verder kan helpen.
    gr frits

  25. Hi Frits!
    Ja er zal vast wel werk voor je zijn. Maar denk er wel om dat de lonen lager liggen dan in Nederland, en als je wil werken heb je een werkvergunning nodig. Dit kan alleen je werkgever voor je verzorgen. Het kost geld en tijd en niet iedere werkgever is bereid dat te doen. Dus informeer jezelf goed! Als je illegaal werkt dan heb je de kans dat je Turkije voor een bepaalde periode niet in mag (wat op kan lopen tot 60 maanden) en zowel jij als je werkgever krijgen een boete.

    Op facebook zijn diverse groepen waar je terecht kan. 1 ervan is Turkije-Hulp.nl – voor al je vragen over Turkije. Wie weet zijn er mensen die je beter kunnen helpen met dit specifieke beroep. Succes met alles in ieder geval. Wie weet treffen we elkaar nog eens.

  26. hi gee.
    bedankt voor info,ik zal zeker even op facebook kijken.
    mischien zien we jullie in juni wel.
    groetjes frits en sarina

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in
Captcha verification failed!
Captcha gebruikersscore mislukt. Gelieve ons te contacteren!