De Han’s van Istanbul

3
3106
De Han’s van Istanbul
De Han’s van Istanbul

Op de Engelstalige website van de krant Hurriyet zie ik een berichtje over een nieuw uitgekomen boek: “Istanbul’s Bazaar Quarter: backstreet walking tours”, geschreven door An Marie Mershon, een Amerikaanse die Engels doceert in Istanbul, en Edda Renker Weissenbacher, een Turkse journaliste. Het boek beschrijft 4 wandelingen langs diverse Han’s in Istanbul.
Ik koop het boek via Amazon, want hier in Nederland is het niet te koop in de winkel.
Van 5 t/m 11 september ben ik in Istanbul, de 13e keer inmiddels. Ik wil graag Ramazan en het Suikerfeest meemaken. Als altijd logeer ik in hotel Orient Express.

Suikerfeest, Istanbul
Suikerfeest, Istanbul

De eerste avond loop ik naar het Sultan Ahmetplein om de Iftar mee te maken. Het is erg druk, ondanks het feit dat de gemeente de kraampjes heeft verplaatst naar Beyazit, omdat het voor de toeristen te rommelig zou zijn. Gelukkig trekt niemand zich er iets van aan, dit volle plein is een van de redenen dat ik nu hier ben. Ik maak een aantal foto’s, ook van een oudere mevrouw die onder een boompje op het gras zit met, naar later blijkt, haar zoon.
Ik laat hen de foto zien en dan blijken het Turken uit Utrecht te zijn!! Er komt nog een 2e zoon bij en ik word uitgenodigd om mee te eten. Ik wil echter nog graag wat rondlopen en foto’s maken en loop dus verder. Later ga ik toch terug en eet gezellig mee. Ik vind het fantastisch, zoveel gastvrijheid!

Suikerfeest eten op het gras, Istanbul
Suikerfeest eten op het gras, Istanbul
Iftar in Istanbul
Iftar in Istanbul

De volgende dag maak ik de wandeling langs de Han’s in en rond de Kapali Çarşi (Grote Bazaar). Ik zie dingen die ik nog nooit gezien heb. Wat is Istanbul oud! Ik begin bij de Vezir Han. Behulpzaam als de mensen hier zijn wordt mij verteld dat het restaurantje in het midden van de Han weliswaar open is maar in verband met Ramazan geen grote voorraad heeft. Als ik er dus eten wil moet ik vroeg komen.

Ik loop verder en ben verrast door alle juweliers en werkplaatsen in de Çuhaci Han buiten de Grote Bazaar, er komt geen eind aan al dat goud! Mijn eigenlijke vak is goudsmid, dit blijft dus altijd trekken..
In de Bazaar blijkt ook een moskee te zijn, nooit eerder geweten of gezien, hier ben ik toch diverse keren langsgekomen..
Na de vele malen dat ik hier nu ben geweest heb ik inmiddels een aantal vrienden opgedaan in de Bazaar. Bij Jimmy word ik uitgenodigd voor de lunch, niet iedereen vast met Ramazan…
Ferhat daarentegen, iets verderop, biedt me thee aan maar neemt zelf niets.
Ik loop verder en ga elke Han even in, de een is natuurlijk mooier dan de ander.
In de Cebici Han krijg ik van Nizam Çolak thee aangeboden. Hij staat in het boek en is daar heel trots op! Hij maakt tinnen en koperen voorwerpen. Ik versta hem niet, hij spreekt alleen Turks en helaas, ik niet. Ik loop uiteindelijk naar het eindpunt, de Boekenbazaar, ook een Han, en kom daarna uit op het Beyazit plein. Het is ook daar heel erg druk, de mensen wachten op het einde van de Ramazan. Ik drink er wat en loop dan terug naar het hotel. Het is een mooie dag geweest, maar ik ben ook wel moe. Ik ga boven op het terras met uitzicht over de Bosporus, een raki drinken.

Cuhaci Han, Istanbul
Cuhaci Han, Istanbul

De volgende wandeling die ik maak gaat van de Misir Çarşisi naar de Suleymaniye Moskee. Het is een hele lange wandeling, ik doe er uiteindelijk 5 uur over. Maar het is prachtig en het weer werkt goed mee. Ik volg de route in het begin niet helemaal en ga eerst naar de Rüstem Pasha Moskee. Ik ben daar al eerder geweest maar ik vind het er prachtig, misschien nog mooier dan de Blauwe Moskee. Erheen loop ik door straatjes waar ik niet eerder ben geweest en waar veel handel op straat is. Er lopen vrijwel alleen maar mannen en er zijn, zoals zo vaak in Istanbul, filmopnames gaande. Na mijn bezoek aan de moskee ga ik even wat drinken op het Eminönü plein voor ik verder loop.

In de Balkapani Han, waarschijnlijk de oudste in Istanbul, en zeker een van de mooiste, blijf ik een tijdje hangen.

Balkapani Han, Istanbul
Balkapani Han, Istanbul

Als ik verder loop geniet ik van alle snoepjes die er uitgestald zijn voor het Suikerfeest. Ik heb nog nooit zoveel snoepjes bij elkaar gezien! Ook handelaren die normaal helemaal geen etenswaren verkopen verkopen nu wel snoepjes.

Uiteindelijk, en vele voetstappen later, kom ik uit bij de Suleymaniye Moskee, die helaas nog steeds dicht blijkt te zijn in verband met restauratie.
Mij was verteld dat hij in het jaar dat Istanbul Culturele hoofdstad van Europa is weer open zou zijn, maar helaas, dat is dus niet gelukt. Of, zoals een aantal jongemannen tegen me zegt: Dit is Istanbul! De buitenkant is wel al heel mooi opgeknapt.
Tegenover de moskee zijn veel restaurants waar je de beste “kuru fasulye”, een Turkse bonenschotel, van heel Istanbul kunt eten, zo wordt gezegd. Omdat het etenstijd is probeer ik het uit en het smaakt inderdaad erg lekker en voor weinig geld (we blijven Hollanders).
Ik loop verder en ga binnen bij de tombe van de Sultan. Deze heb ik in 2007 ook al bezocht. Ook de begraafplaats erbij kan ik me nog goed herinneren.
Ik loop het complex uit en ga verderop de hammam, die erbij hoort, binnen. Helaas mag je binnen geen foto’s maken. Ik begrijp het wel, blote mensen en zo, maar het is jammer want het gebouw is ook van binnen mooi.
Ik vervolg de wandeling, die soms verrassend en soms ook lastig is. Maar als mensen je zien zoeken zijn ze steeds weer bereid te helpen.
Als ik thuiskom ben ik echt erg moe maar ook heel voldaan. Dit is een Istanbul dat ik niet kende en waar ik erg van heb genoten.

Suleymaniye Camii, Istanbul
Suleymaniye Camii, Istanbul

De volgende dag ga ik uitrusten: ik maak een tocht over de Bosporus.
Het is altijd weer prachtig, maar een volgende keer pak ik toch weer gewoon de veerboot, nog veel leuker!
Achteraf ben ik blij dat ik vandaag heb gevaren, de dag erna staat er erg veel wind en zijn er schuimkoppen op de rivier.
Als we (een half uur te vroeg) terugkomen ga ik lekker wat drinken en eten op de Galata Koprüsü (zie foto bij bericht rechts), altijd weer leuk.
Er zijn als altijd weer veel vissers en op de grote middenpalen weer een andere schildering, in het kader van Culturele Hoofdstad 2010.
Ik neem alle tijd voor mijn maaltijd, want vandaag is echt een rustdag. Het is heerlijk hier te zitten en mensen te kijken. In verband met het Wereldkampioenschap basketball zijn er veel buitenlanders in de stad die speciaal hiervoor naar Istanbul zijn gekomen. Verderop zitten 2 jongens uit Iran. Ik verbaas me dat ze blijkbaar makkelijk kunnen reizen, in ieder geval naar Turkije.

Bosporus met Kiz Kulesi, Istanbul
Bosporus met Kiz Kulesi, Istanbul

Ik loop langzaam terug naar het hotel, door een zee van mensen die allemaal vrij hebben in verband met Bayram.
Ze gaan gewoon op het gras tussen de auto’s hun eten opeten! Ik geniet van de sfeer, zoals iedere keer weer als ik in Istanbul ben.

Ik kan iedereen aanraden dit boek te kopen (ik heb geen aandelen) en de wandelingen te maken. Ik heb er nog 2 tegoed…

@ Ria Beem

3 REACTIES

  1. Wijn zijn in 2006 ook in een week in Istanbul geweest bij het Sultan Ahmetplein in de buurt. Erg mooi en indrukwekkend om allemaal zien.

    Een week is eigenlijk wel erg kort om heel Istanbul te bezichtigen 😥

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in
Captcha verification failed!
Captcha gebruikersscore mislukt. Gelieve ons te contacteren!