Een nieuwe ontdekking in Istanbul (Marc Guillet)

Istanbul bezorgt me bijna elke dag weer verrassingen. Binnenkort woon ik hier nu vier jaar. Ik houd er van om net als de straathonden rond te zwerven door de stad. En ik moet bekennen dat ik soms wel eens denk dat ik de stad redelijk goed ken.

Maar dan is er weer zo’n nieuwe ontdekking. En dan realiseer ik me weer dat deze metropool, waar evenveel mensen wonen als in heel Nederland, zich constant aan het vernieuwen is. Een stad als deze echt kennen is natuurlijk een illusie.

Ik ben gefascineerd door de voortdurende metamorfose van Istanbul. Eerst duizend jaar een Griekse stad: Byzantium. Daarna ruim 1100 jaar de rijkste stad van de christelijke wereld: Constantinopel. En sinds de verovering door sultan Mehmet II in 1453 nu al ruim 550 jaar een islamitische stad: Istanbul.
Al die beschavingen hebben hun sporen achtergelaten. En hoewel de stadsbestuurders veel te vaak nonchalant omspringen met het verleden van de stad zijn er talloze resten van de oude en recente geschiedenis te ontdekken.

Over Istanbul bestaan allerlei clichés. Clichés bevatten een kern van waarheid. Maar Istanbul is meer dan de optelsom van al die clichés. Het is kleurrijker, chaotischer, dynamischer en verwarder. De toeristische trekpleisters vormen slechts een klein deel van deze uitgestrekte metropool. Zelfs als we ons beperken tot het oude stadscentrum rondom het Topkapı paleis, de Blauwe moskee en de Grote Bazaar zijn er zoveel interessante gebouwen, steegjes en architectonische verrassingen die we in de toeristische gidsen niet aantreffen. Allemaal met hun eigen verhalen. En zwervend in de oude stad verbaas ik me steeds weer over de enorme verscheidenheid aan buurten binnen die buurten.

Ook in de eeuwenoude wijk Sultanahmet. Gisteravond ontdekte ik daar een verborgen culinaire edelsteen: een nieuw visrestaurantje met de mooie naam ‘Kayıkçı’ (de Bootsman). Een maand geleden geopend. In een steegje aan de rechterkant van de Divanyolu Caddesi, wanneer je van de Aya Sophia in de richting van de Beyazit moskee loopt. Ticarethane Sokak heet het straatje.

De eigenaar is Davut Özçelik (47). Hij woonde drie jaar in Rotterdam. Had daar een Nederlandse vriendin. Maar toen het uitging, keerde hij terug naar zijn vaderland. Hij spreekt nog steeds Nederlands en doet het goed als zakenman. ‘Kayıkçı’ is zijn derde restaurant in dit straatje. Hij beheert ook het Mosaik restaurant, het Khorasani restaurant en het Rumeli Café.

Ons etentje in ‘de Bootsman’ was georganiseerd door Bas Jansen van de Nederlandse Vereniging Istanbul (NVI). Mosselen als hoofdgerecht! Als Zeeuw en als liefhebber van alle schaaldieren kun je mij midden in de nacht wakker maken voor mosselen. Gekookt, gebakken of gevuld met pittig gekruide rijst. Uiteraard hadden de chef-koks uit Istanbul en Ayvalık niet de beschikking over Zeeuwse mosselen. En ‘naturel’ – met ui en selderij – waren ze ook niet. Maar de mosselen uit Sarıyer smaakten heerlijk. Kleiner en wat anders van textuur, maar mooi opgediend en in een verrukkelijke romige saus met gesnipperde rode paprika. Ik heb mijn vingers erbij afgelikt. Over de erbij geserveerde papat – lekker dik en zelf gesneden – waren de Nederlanders en Turkse Nederlanders ook enthousiast.

Goede Turkse witte wijn, een mooi interieur met moderne fresco’s op het plafond en een warme gastvrije ambiance zorgden ervoor dat we een heerlijke avond hadden. Wat mij betreft: 5 sterren. Check it out!

Visrestaurant ‘Kayıkçı’
Tel: (0212) 519 12 17
Adres: Ticarethane Sokak No. 35
Wijk: Sultanahmet
Creditcards worden geaccepteerd
Open: elke dag vanaf 10.00 uur tot na middernacht

Door: Marc Guillet
Foto’s: Slawomira Kozieniec